Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

Δύο σε σύγκρουση


Από πού ξεκινάει ο πραγματικός κόσμος και πού τελειώνει το όνειρο…
Πόσες φορές δεν αναρωτήθηκες ποιός πραγματικά είσαι…
Όπως τότε που επέστρεφες ‘καψαλισμένος’ από συναισθήματα ισχυρά,
μυρωγδιές και αρώματα κολλημένα στο πετσί σου
σα στίγματα ανεξίτηλα,
τότε ποιόν κόσμο άφηνες και σε ποιόν επανερχόσουν;
Πού και πότε είσαι ο εαυτός σου και ποιός στ’ αλήθεια είναι αυτός;;
Είμαι, είσαι, είναι δύο.
Το καλοκαίρι πάντα μας υπενθυμίζει ότι κανένας δεν είναι μόνο ένας.
Το χειμώνα συμβαίνει το αντίθετο
Είμαστε αυτό που θέλουν οι άλλοι να είμαστε
Είμαστε όλοι ίδιοι.


4 σχόλια:

  1. ωραια η φωτο...
    αλλα λιγο προς το τελος
    δεν ειμαστε ολοι ιδιοι
    δυστυχως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Dani Dani... είναι ακόμα καλοκαίρι...
    kaviros

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αδερφέ μου την απάντηση τη δίνεις μόνος στο τραγούδι που παραθέτεις.

    Όταν καταφέρουμε να πορευτούμε δίχως καβάτζα καμιά τότε θα είναι πάντα καλοκαίρι.

    Και τότε θα βρεθούμε ο ένας δίπλα στον άλλων όχι από ανάγκη, όχι επειδή δε μπορούμε αλλιώς, με καθαρά βλέμματα για να γίνει για πάντα καλοκαίρι.

    VENCEREMOS

    ΑπάντησηΔιαγραφή